Wielu przedsiębiorców, zwłaszcza w pierwszych miesiącach prowadzenia działalności gospodarczej, używa pojęć rok obrotowy i rok podatkowy zamiennie. Tymczasem istnieją między nimi pewne różnice. Na czym one polegają?
Rok podatkowy
Zgodnie z definicją zawartą w ustawie Ordynacja Podatkowa, rok podatkowy to okres, za który należy dokonać rozliczeń z tytułu uzyskanych dochodów. Przyjęte jest, że rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, czyli rozpoczyna 1 stycznia, a kończy 31 grudnia. Jeżeli w ustawie nastąpiłaby zmiana tego okresu, wówczas wszyscy podatnicy musieliby dostosować się do nowego okresu, a rozliczenia należałoby realizować zgodnie ze zmienionym harmonogramem.
W przypadku podmiotów mających osobowość prawną, rok podatkowy również jest rokiem kalendarzowym. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy statut lub umowa spółki stanowi inaczej. Wówczas za rok podatkowy uznaje się 12 następujących po sobie miesięcy kalendarzowych.
Rok obrotowy
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, rok obrotowy to rok kalendarzowy lub inny okres 12 następujących po sobie miesięcy, który służy do realizacji celów podatkowych. Rok obrotowy określa statut lub umowa spółki. Jeśli przedsiębiorstwo rozpoczęło działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres można połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.
Jeśli w statucie lub umowie nastąpiłaby zmiana roku obrotowego, wówczas pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy, tak by kolejny rok obrotowy był już zgodny z nową definicją.
Podsumowując – rok podatkowy wskazuje na okres rozliczenia się z urzędem skarbowym z tytułu podatku dochodowego, natomiast rok obrotowy jest okresem rozliczenia działalności (sporządzenia bilansu). Zdarza się, że rok podatkowy i rok obrotowy pokrywają się, jednak nie należy używać tych pojęć zamiennie. Każde z nich pochodzi z innego aktu prawnego i podlega odrębnym regulacjom.