Zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w czasie niezdolności do pracy i zasiłek chorobowy. Osoby ubezpieczone – płacące składki – zachowują wtedy prawo do 80% wynagrodzenia, ale nie jest to kwota podana w umowie o pracę. Jak określić wysokość zasiłku chorobowego?
Jak obliczać wynagrodzenie chorobowe?
Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami zostały określone w Ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z art. 36 podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż rok, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez rok przez 12 (lub odpowiednią liczbę miesięcy w przypadku krótszego wynagrodzenia). Za jeden dzień choroby przysługuje 1/30 obliczonej kwoty.
W przypadku konieczności obliczenia wynagrodzenia chorobowego przydatna jest obsługa kadrowa biura rachunkowego. Być może sama matematyka nie sprawia problemów, ale należy pamiętać o innych obowiązujących zasadach. Przykładowo przy obliczaniu wynagrodzenia chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.